De slag bij Isandlwana was de ergste nederlaag van de Britse troepen tegen een technologisch inferieure tegenstander. Een leger van 20.000 Zulu's versloeg er 1800 Britse soldaten en hield zo een halt aan de eerste invasie van Zululand. De meeste Britse soldaten werden gedood, slechts 1000 Zulu's verloren zelf het leven.
Op 22 januari 1879 trok een leger van 20.000 Zulu's, gewapens met speren, naar een deel van de Britse hoofdkolonne. De Britten beschikten over betere wapens maar waren slecht gepositioneerd en misten goede leiders waardoor ze uiteindelijk overrompeld werden door de Zulu's. De normale defensieve tactieken zoals het ingraven en maken van een cirkel bestaande uit wagens werden genegeerd omdat de bevelhebbers de militaire capaciteiten van de Zulu's onderschatten.
Deze overwinning was de grootste voor de Zulu's in deze oorlog. Ze dwongen de Britse troepen zich terug te trekken en konden zo de eerste invasie afwenden. Niet veel later begon het Britse leger aan een tweede invasie, met een serieus versterkt leger. De Zulu's leden bij nagenoeg elke slag zware verliezen en de gedemoraliseerde soldaten verlieten het samengeraapte leger.